دنیای درونمان دنیای بیرونمان را می سازد

تیرداد نیوز - انگار این بخشی از زیست شناسی ما است که همیشه به چیزی اهمیت بدهیم و در پی چیزی باشیم . حال سوال اینجاست که دغدغه چه چیز را داشته باشیم ؟ به نظر من بیاییم در زندگی روی همه چیز به جز مهمترین ها خط بکشیم و الویت بندی هایمان را مشخص کنیم شاید این تکنیک برای تمام افرادی که تمایل دارند آگاهانه انتخاب کنند که به چه چیزهایی باید دل بست مهم و کاربردی باشد.

نکته حائز اهمیت اینکه همه ما در زندگی با چالش هایی مواجه می شویم ، صدمه دیدن یکی از چالش های زندگی ما شده است.اما وقتی یاد بگیریم چگونه با تغییرات و چالش ها همسو شویم هم زندگی روی بهتری به ما نشان می دهد هم در خیلی از مکان ها زمان برای ما راحت تر سپری می شود.

گاهی باید بیاییم و یک بار هم که شده با خودمان صادق باشیم و عادت های مثبت و منفی مان را بشناسیم و با مکتوب کردنشان به یک جمع بندی شخصیتی برسیم . سپس با کمک افراد توانمند به افزون کردن عادات مثبت و پاک کردن عادات منفی همت گماریم.چرا که تمام این کارها در راحتی و به آرامش رسیدن روح و درنهایت اسایش جسم ما خلاصه می شود.به این بیندیشید که بطور مداوم سعی در انجام کاری مفید داشته باشید نه خیلی عظیم و گسترده، فقط مطلوب و مفید.

مثلا همین که به منظم کردن اطرافمان بپردازیم در دراز مدت باعث می شود به فرد موفق تری در کارهایمان تبدیل شویم ، با مرتب کردن اطرافمان به مغز فرمان منسجم بودن را داده ایم و مغز یاد گرفته است که برای مسائلش نظم داشته باشد و با ساختار بندی جلو برود در نتیجه بهروری به بهترین شکل خود آشکار می گردد. همه ما با موانع و شسکت های زیادی دست و پنجه نرم کرده ایم.اما این یک حقیقت است که در دراز مدت ، انچه کیفیت زندگی ما را تعیین می کند همان کارهای خوب و مثبتی است که در حق خودمان انجام داده ایم. با داشتن عادت های یکسان به نتایج یکسانی خواهیم رسید.اما با داشتن عادت های بهتر حال بهتری خواهیم داشت.شاید آدم هایی باشند که یک شب ره صد ساله رفته باشند، که در واقع لیستی از آنها موجود نیست.

دنیای درونمان دنیای بیرونمان را می سازد

گاهی اوقات ارائه بعضی ایده ها به این منظور است که ما یاد گرفتیم با آن ایده ها زندگی کنیم و مجبوریم به یک سری از آنها تکیه کنیم تا آسیب دیدگیهایمان بهبود پیدا کند.گاهی هم رفتارهای کوچک اما مفید ما کمک می کند تا پتانسیل تحلیل رفته مان دوباره بازیافت شود.یکی از کارهای مثمر ثمر برای شناسایی عادات خوب و بدمان این است که روی نشانه ها، اشتیاق ها، و واکنش هایمان بیشتر دقت کنیم.زیرا که قوانین تغییر رفتار برگرفته از همین مقوله ها می باشند.

حال به قول محققان روانشناس باید به این موضوع بپردازیم که چرا پیشرفت های کوچک به نتایج پر باری ختم می شود . بطور مثال اگر هر روزˏ یک سال، یک درصد بهتر شویم درنهایت 37 درصد بهتر از قبل خواهیم بود درست است که عدد بزرگی نیست اما عدد پیشرفت ما است.از سوی دیگر اگر هر روز یک سال را یک درصد بدتر شویم تقریبا تا صفر نزول می کنیم.بنابر این پیروزی یا موفقیت نا چیز به موفقیتی بزرگ ختم می شود که در آخر کمک به داشتن حس و حال خوبی در ما میشود. در نظر داشته باشید که عادت ها لازمه پیشرفت شخصیتی ما محسوب می شوند.همانگونه که با پس انداز مقدار ناچیزی پول ما در درازمدت قدرت خریدمان بالا می رود.

عادت ها و عملکردهای بد هم اگر متوالی اتفاق بیفتد خسارت های جبران ناپذیری را به ما وارد می کنند.ولی از آنجا که این عادت های روزانه و رفتارهای روزانه در میان حجمی از اتفاقات ریز و درشت گم می شوند به راحتی نادیده گرفته می شوند و اثبات آنان کار دشواری است.ولی در نظر بگیرید اگر امروز ما یک غذای ناسالم و چرب بخوریم، شاید بدنمان دوام بیاره و آنچنان اتفاق فاحشی برایش نیافتد ولی اگر هرروز خودمان را به یک غذای ناسالم دیگری دعوت کنیم اولین نتیجه ای که می بینیم افزایش وزن است و الباقی بسیارند.

به این موضوع بد نیست واقف باشیم که انجام عادت های خوب خیلی سخت نیست و تکرار هر رفتار درستی در دراز مدت باعث شکل گیری یک شخصیت درست و قوی می شود.طوری که بعدها انجام ندادنشان باعث کرختی و افسردگی می گردد . اما به قول محققان اگر می خواهید بدانید در زندگی به کجا می رسید و در نهایت سرنوشت چه بازی برایتان رقم می زند ؟ می توان گفت یکی از منطقی ترین راهها این است که باید مسیر دستاوردها و شکست های ناچیز خودمان را دنبال کنیم تا ببینیم انتخاب های روزانه مان در ده یا بیست سال اینده ما را به کجا ختم خواهد کرد؟ به طور مثال چقدر به سلامتی خود اهمیت می دهیم ؟ برای داشتن جسمی چابک و سر حال چه کرده ایم ؟ یا چقدر به روح خود می رسیم یا اصلا می دانیم چه کارهایی برای آرامش روحمان لازم است ؟ برای آرامش مغز و افکارم چه ؟ ایا راهکاری را اجرا کرده ایم ؟ چالش های کوچک این چنینی چالش هایی هستند که شخصیت ما را برای آینده تعریف می کنند . زمان ، فاصله میان موفقیت و شکست را بیشتر می کند هر آنچه را که به زمان بدهیم چند برابر آن را به ما پس خواهد داد و هر کاری که در راستای خوب بودن خود انجام دهیم ما را به فردی با اعتماد به نفس تر و کارساز تر تبدیل می کند که به آینده خوشبین است و این خوشبینی تاثیراتش فقط برای خود آن فرد نیست بلکه برای تمامی آنانی است که در دایره ارتباطی با او قرار دارند.

درنهایت اینکه اگر عادت های مفید و خوب خود را روزانه انجام دهیم با خود به توافق می رسیم اگرعادت های داشتن یک روح سالم را با خود هر روز تکرار کنیم و آنان را درچرخه روزمرگی هامون بگنجانیم حال بهتری برای آینده ای بهتر پیدا خواهیم کرد . با این مقوله شعاع ارتباطی ما ارتباطاتی است مثمر ثمر و غیر سمی، چون ما می دانیم برای روح خود چه مقوله هایی را بکار برده ایم این دقیقا همانند ان است که وقتی به این عادتها واقف می شویم در نهایت به انسانی کامل با روحی بیدار تبدیل می شویم که دلیلی برای اشفتگی و خشم نمی یابد.

تفاوت ها را درک می کند ، نظرهای مخالف را می شنود اما از بی منطق بودنها متعجب نمی شوی و خم به ابرو نمی اورد و شاید هم اگر متعجب شود قدرت مهار کردن خود را پیدا کرده است.سعی نمی کنی همه چیز و همه کس را تغییر بدهی چون به نظم و آرامش و انسجام درونی رسیده ای و سعی در اثبات عقایدت نداری چون آنها را برای آرامش و حال خوب خودت می خواهی و باور داری که جان نمی کنی برای اثبات خودت ، چون خودت را همینگونه که هست پذیرفته ای و باور داری که الویت همان انتظار تو از کسی است که می خواهی باشی.تو خودت را دوست خواهی داشت اگر تغییر مثبت رو به جلو داشته باشی فقط و فقط برای بهتری شدن خودت خواهد بود . آدمی بهتر از روز قبل.نه برای بهتر بودن از دیگران چون ما دررقابت با کسی نیستیم.

اینکه با خودمان به صلح برسیم دنیا زیباتر از انچه که تا به حال فکر می کردیم می شود و مهمتر از همه با تکرار بهترین کارها روحمان را آنقدر قوی کرده ایم که دیگر دلمان کمتر می گیرد از انسان هایی که هم باورمان نیستند ولی قلباً نزدیک مان هستند.

ما در دنیای خودمان به خوب بودنمان ادامه می دهیم زیرا که دنیای درون، زیر بنای دنیای بیرون است.

مهرنوش خالدی کارشناس امورخانواده