تمام دیروز که باران تندی در حال آمدن بود، داشتم به شکستگی فکر می کردم، جدا از هر تعبیری به لغت شکستگی فکر می کردم ، و بعد به شکستگی های خودم و بقیه فکر کردم.
امروزه روز در حال زندگی کردن در دنیایی هستیم که با یادآوری مرگ آرزوهایمان آن را می گذرانیم.خیلی از ما در حال تکرار مکررات و یادآور مصیبت ها و ناخوشی هایمان هستیم.
زندگی قریب به اتفاق ما شده سرعت سرعت سرعت، تمام دغدغه هایمان زود بیدار شدن و بدو بدو رفتن سر کار است تا هر چه سریعتر به محل کار برسیم و تمام چک لیست هامون را با سرعت و ریتم تند به انجام برسانیم.
عصر ارتباطات است عصری که در آن همه ما دچار پیشرفت در فناوری و تکنولوژی شده ایم، عصری که با نام های عصر رایانه و عصر دیجیتال نیز شناخته میشود.در این عصر اگر گوشی همراهمان با ما نباشد گویی تکه ای از وجودمان را جا گذاشتیم.
در جامعه کنونی امروز چقدر انسان ها تنها شده اند، جایگاه و محور خیلی از همدلی ها و حمایت های عاطفی خالی مانده است، اگر از حضور تکنولوژی و سرعت و تغییرات جامعه پست مدرن بگذریم با حقیقت تلخ تنهایی مواجه می شویم.