نامه احمد میدری به دانشجویان در آستانه روز دانشجو

به گزارش تیرداد نیوز - شانزدهم آذر در تاریخ معاصر ایران، تنها یک روز در تقویم نیست؛ یک میثاق مشترک است. میثاقی که با خون پاک دانشجویان در اعتراض به استکبار ومداخله بیگانه امضا شد و برای همیشه، این روز را به نماد غیرت و بیداریدانشجویی بدل کرد.
 
جنبش دانشجویی در سراسر گیتی، همواره به پاکی و آرمان‌طلبی شناخته شده است. دانشجو، مرزهای زندگی شخصی را درمی‌نوردد تا به عرصه حیات جمعی و زیست جهانی معنا گرا پا گذاشته وجستجوگر آرمانی بزرگ‌تراز خویش باشد. این «روح جمعی» و این «وجدان بیدار جامعه»، موهبتی است که هیچ ملت و حکومتی نمی‌تواند ادعای بی‌نیازی از آن را داشته باشد. امروز نیز همچون همیشه، ما سخت نیازمند نگاه نقاد، قلب پرشور، اندیشه شگرف وتابناک و همت والای شما دانشجویان و تلاشگران عرصه اعتلای ایران قوی در صحنه‌ی زندگی اجتماعی هستیم.
 
به فرموده مقام معظم رهبری مدظله العالی، «اولین فریضه‌ی دانشجویی،آرمان‌خواهی است».

این آرمان‌خواهی، زمانی معنا می‌یابد و به دغدغه ای اصیل تبدیل می شود که نگاهی از جنس بلوغ عقلانی و تکامل شخصیتی و کنکاش در لایه های مختلف اجتماع وسرشاراز تعهد نسبت به تحقق عدالت ومضامین بلندی همچون آینده‌ی میهن، عدالت اجتماعی و سرنوشت محرومان، در ذهن و ضمیر همگان به ویژه دانشجویان متعهد وآگاه ترسیم گردد. عدالت، این گمشده‌ی دیرین بشریت، همانند عشق و زیبایی، آرمانی جاودانه است که تحقق آن، والاترین هدف حکمرانی در دولت چهاردهم است. ما برای برپایی این آرمان، دست استمداد به سوی همه‌ی ملت، و به‌ویژه شما فرزندان برومند این مرز و بوم، دراز کرده‌ایم؛ چرا که باور داریم بدون همراهیو همفکری مردم، هیچ آرمان بزرگی به سرمنزل مقصود نخواهد رسید.
 
عدالت، چهره‌ها و جلوه‌های گوناگونی دارد. یکی از بنیادی‌ترین این جلوه‌ها،«عدالت شغلی» است. بدون تردید ریشه‌ی بسیاری از دردها و ناکارآمدی‌های مزمن امروزمان را باید درغفلت از این اصل حیاتی جست‌وجو کرد. زمانی که مناصب اداری و اقتصادی کشور، نه بر پایه‌ی شایستگی و تخصص، که برمحور روابط نامتعارف  توزیع شود، فرصت های بزرگ از دست می رود و امکان ظهورو فعالیت از جوانان متعهد و مسئولیت پذیر سلب می گردد. این بی‌عدالتی، مصداق بارز «کفران نعمت» است و بازگشت به عدالت شغلی،کلید حل بسیاری از بن‌بست‌هاست.
 
دولت از آغاز به کار، کوشیده است تا با گشودن معبری تازه در نظامانتصابات و درنوردیدن مرزهای سیاسی، آرمان «فرصت‌های برابر» را درعمل محقق کند. اما می‌دانیم که این کافی نیست. عدالت شغلی باید در همه‌ی لایه‌های نظام اجرایی و اقتصادی کشور جاری شود. موفقیت در این راه، تنهادر گرو «اجتماعی شدن» این گفتمان فاخر و ارزش مدار و سرمایه آفرین است. عدالت شغلی باید به یک مطالبه‌ی عمومی، یک هنجار نهادینه شده و یک ارزش غیرقابل معامله وگذشت تبدیل شود؛ تا آنجا که تخطی از آن، نه تنها درنظام ارزشی جامعه بلکه در نظام حقوقی نیز گناهی نابخشودنی تلقی گردد.
 
اکنون در آستانه‌ی روز دانشجو، این پرسش تاریخی را با شما در میان می‌گذاریم:

این تحول بزرگ چگونه ممکن است؟

این آرمان رهایی‌بخش راچگونه باید به واقعیت تبدیل کرد؟

از شما می‌پرسیم؛ چه باید کرد تا عدالت شغلی، نه یک شعار، که «روایت مسلط و موفق زندگی جمعی» ما ایرانیان شود؟

 چشم انتظار نظرات و طرح های ارزشمندتان در آدرس سایت هستیم:

پاسخ شما، راهنمای عمل ما خواهد بود.

احمد میدری