رباعی شماره 27 حافظ در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل بربست مشاطه‌وار پیرایهٔ گل از سایه به خورشید اگرت هست امان خورشید رخی طلب کن و سایهٔ گل