به گزارش تیرداد نیوز - آیین بزرگداشت محمود فرشچیان ـ هنرمند فقید کشورمان ـ عصر دوشنبه ـ سوم شهریور ماه ـ با حضور اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه و مقامات لشکری و کشوری در تالار وحدت برگزار شد.
آیین بزرگداشت محمود فرشچیان امروز (سوم شهریور) با حضور حسین سیمایی صراف ـ وزیر علوم و تحقیقات ـ، نادره رضایی ـ معاون امور هنری وزارت ارشاد ـ، سیدعباس عظیمی ـ مدیرعامل انجمن هنرمندان پیشکسوت ـ، حجتالاسلام عبدالحسین خسروپناه دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی ـ، سهیل محمودی، بهمن نامور مطلق ـ عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، رئیس سابق فرهنگستان هنر و نخستین رییس دانشگاه استاد فرشچیان ـ، احمد مسجدجامعی، پریسا شاد قزوینی، محمدحسین حلیمی و ... در تالار وحدت برگزار شد.
نامور مطلق در ابتدای سخنان خود گفت: «انسان یک موجود مفهومساز و مسئلهساز است و هر بار با پدیده شگرفی مواجه میشود، سعی میکند با این مفهومسازی و مسئلهسازی درک عمیقتری از آن داشته باشد. تفاوت انسانها در ابعاد اجتماعی و فرهنگی در این است که چقدر میتوانند در مفاهیم مختلف مفهومسازی کنند. آقای فرشچیان یک شخصیت شگفتانگیز است؛ شاید چند صد سال باید بگذرد تا دوباره چنین شخصیتی ظهور کند.»
او افزود: «میتوان از او تعریف کرد و دربارهاش گفتوگو کرد، اما شاید تبدیل او به مسئله کار یک جامعه فرهیخته باشد. او به تعریف و برخی تعاریف غلوانگیز نیاز ندارد. اگر بتوانیم او را به یک مسئله تبدیل کنیم، شاید بتوانیم او را تکثیر کنیم. آنها که در خاکسپاری حضور داشتند میدانند چه گلستانی آنجا جمع شده بود؛ از همه اقشار آنجا بودند. ما به این گلستان، مجمع مرغان میگوییم همانند سیمرغ. فرشچیان چه ویژگی داشت که همه اقشار با آثار او ارتباط برقرار میکنند؟»
رییس پیشین فرهنگستان هنر ادامه داد: «من زمانی که دبیر بودم، مدتها با او در ارتباط بودم تا اینکه قرار شد دانشگاه هنرهای اسلامی راهاندازی شود. ایشان از آمریکا با من تماس گرفت و گفت بهتر است که من برای افتتاحیه بروم. این امر باعث شد ما ارتباط زیادی با هم داشته باشیم. او به بحث طراحی اهمیت بسیاری میداد. او رویاهای زیادی داشت که برآورده نشد و اگر برآورده کنیم، میتواند روحش تا حدی آرام بگیرد.»
او با اشاره به برخی از آرزوهای استاد محمود فرشچیان بیان کرد: «هنرستان اصفهان یکی از آرزوهای او بود که میخواست به آن رسیدگی شود اما محقق نشد. دانشگاه هنرهای زیبای اسلامی نیز یکی دیگر از اهداف ایشان بود که افراد زیادی برای آن زحمت کشیدند. اصرار کردیم استاد ـ شاگردی را در این دانشگاه بپذیرند ولی پذیرفته نشد. الگویی که ما از غرب گرفتهایم را اصلاً تغییر نمیدهیم، در صورتیکه خود آنها هر ایده جدیدی را تغییر میدهند. این دانشگاه راه افتاد، اما مقرر بود شهریهای از دانشجویان گرفته نشود، نخبگان دعوت شوند و استاد ـ شاگردی پذیرفته شود که نشد.»
او در پایان گفت: «من اعتقاد دارم هر جا که مسئلهای هست، راهحلی هم وجود دارد، فقط باید آن را باور کنیم. اگر ما باور میکردیم، این دو آرزوی او برآورده میشد. او چیزی برای خود نمیخواست، بلکه میخواست هنر این مرز و بوم پیشرفت کند. بهترین بزرگداشت او تحقق این آرزوهاست.»
سیمایی صراف ـ وزیر علوم، تحقیقات و فناوری هم در این مراسم اظهار کرد: «چیزی که برای من از نوجوانی جذاب بود، تعلق خاطر استاد فرشچیان به ایران بود. میدانستم او به دلایلی در ایران نیست اما مشخص بود که وطن برایش عزیز است. استاد در خارج از ایران زندگی میکرد اما همچنان ایرانی ماند. تعلق خاطر استاد فرشچیان به آداب و عرف مردم ایران در آثارش دیده میشود.»
وزیر علوم ادامه داد: «کشور ما در فرهنگ و تمدن پرسابقه است. ایرانیها با هنر زیستهاند و با آن شناخته میشوند. نگارگری، خوشنویسی، تذهیب و موسیقی ایرانی شناخته شده است. تمدن را جدای از مفاخر نمیتوان شناخت و آقای فرشچیان از مفاخر ایرانی است. مفاخر فرهنگ و هنر، تمدنساز هستند. به نظر میرسد در عصر جدید به هنر بیشتر از قبل نیاز داریم، زیرا فناوری توحش جنگ را بیشتر کرده ولی هنر میتواند زشتی تجاوز و تحریم را بهتر نشان دهد و به انسانها آگاهی دهد.»
سیمایی صراف تاکید کرد: «به هنر بیش از گذشته نیاز داریم چون همه ما تحت تاثیر هژمونی فناوری قرار گرفتهایم. هنر این قدرت را دارد که به ما معنا میبخشد و زندگی را از پوچی درمیآورد و به انسان آرامش میدهد و او را به عالم خیال میبرد. آثار آقای فرشچیان این قدرت را دارند و مدت مدیدی مخاطب پای تابلوهای او قفل میشود و آنجاست که به عظمت انسان پی میبریم.»