توافق گازی ایران و روسیه فرصت ها و چالش ها

به گزارش تیرداد نیوز -  از تابستان ۱۴۰۳، اخبار متعددی درباره توافق صادرات گاز روسیه به ایران منتشر شده است. این قرارداد که توسط الکساندر میلر، نماینده ویژه رئیس‌جمهور روسیه، با محمد مخبر به امضا رسیده است، ابهامات و نگرانی‌های زیادی را برانگیخته است.

تاکنون جزئیات دقیقی از میزان گاز وارداتی، زمان و مکان این واردات، و نرخ مورد توافق منتشر نشده است. این ابهام‌ها باعث افزایش نگرانی‌ها شده، به‌ویژه که ایران خود دارای دومین ذخایر بزرگ گازی دنیاست.

چرا ایران از روسیه گاز وارد می‌کند؟

مرتضی بهروزی‌فر، کارشناس انرژی، معتقد است که ایران به دلیل ناترازی گاز و مصرف بیشتر از تولید، به سمت واردات گاز از روسیه رفته است. او به سه راه‌حل برای حل این مشکل اشاره می‌کند: بهینه‌سازی مصرف در بخش‌های مختلف، افزایش تولید با جذب سرمایه و دانش فنی، و واردات گاز.

بهروزی‌فر بر لزوم بهینه‌سازی مصرف در بخش‌های خانگی، تجاری، صنعتی و نیروگاهی تأکید می‌کند و معتقد است که ایران در این زمینه‌ها عقب مانده است. وی همچنین اشاره می‌کند که راه‌حل سوم، یعنی واردات گاز از روسیه، به دلیل عدم توانایی در افزایش تولید داخلی انتخاب شده است.

واردات گاز از روسیه خوب است؟

حسن مرادی، کارشناس انرژی، معتقد است که مراودات تجاری گاز حتی با داشتن منابع گازی داخلی ضروری است. وی می‌گوید که دریافت گاز روسیه در شمال کشور می‌تواند استان‌های شمالی را در فصول سرد سال تغذیه کند و مازاد گاز در جنوب را از طریق سواحل و خط لوله به کشورهای همسایه صادر کند.

به طور کلی توافق گازی ایران و روسیه همچنان با ابهامات و نگرانی‌هایی همراه است. از یک سو، نیاز به واردات گاز به دلیل ناترازی مصرف و تولید مطرح است و از سوی دیگر، ضرورت بهینه‌سازی مصرف و افزایش تولید داخلی به چشم می‌خورد. هرچند که مراودات تجاری گاز با روسیه می‌تواند مزایای خود را داشته باشد، اما این توافق همچنان نیازمند شفاف‌سازی و بررسی دقیق‌تری است.