رباعی شماره 102 ازرقی هروی تا بنده شد از هوا قرین هوسی جز ناله ز بنده بر نیاید نفسی فریاد رسم نیست بغیر از تو کسی فریاد ز دست چون تو فریاد رسی رباعی تا بنده شد از هوا قرین هوسی از جمله سروده های این شاعر پارسی است.