گر پنهان کرد عیب و گر پیدا کرد
منت دارم ازو که بس برجا کرد
تاج سر من خاک سر پای کسیست
کو چشم مرا به عیب من بینا کرد
ابوسعید فضلالله بن احمد بن محمد بن ابراهیم میهنی (ابوسعید فضلالله بن ابوالخیر احمد) مشهور به شیخ
ابوسعید ابوالخیر (۳۵۷ - ۴۴۰ قمری) عارف و شاعر نامدار ایرانیتبار قرن چهارم و پنجم است.
رباعی گر پنهان کرد عیب و گر پیدا کرد از سروده های این شاعر بزرگ ایران است.