فرهنگ و ادب >> حافظ
غزل منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن غزل شماره 393 حافظ به همراه تفسیر و معنی غزل منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن از حافظ بزرگترین غزل سرای ایران.
غزل شماره 393
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات
بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن
مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست
به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن
به می پرستی از آن نقش خود زدم بر آب
که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن
به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه
کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن
عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس
که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن
ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب
که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن
مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ
که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن
ثبت نام غیرحضوری کارت هوشمند وانت بارها امکان پذیر شد
دو شرکت خودروساز ۴۰ میلیارد ریال جریمه شدند
تولید پراید ۱۳۲ در سایپا متوقف شد
رونمایی از نخستین خودروی هیبریدی فراری
دنیای خودرو در آرزوی تولید نیسان GT-R50
طرز تهیه سوپ پیاز
طرز تهیه رولت بوقلمون
طرز تهیه کیک آلو سیاه
طرز پخت سوپ نخود فرنگی
طرز تهیه حلوا هویج
تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
رویترز: نیمی از کارگران افغانی از ایران کوچ کرده اند
پیشنهادات اتحادیه نانوایان در حال بررسی است
ادامه>>ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
روزگاریست که ما را نگران می‌داری
خوش کرد یاوری فلکت روز داوری
دکتر محمد مهدی تقدیری
پیشنهادات اتحادیه نانوایان در حال بررسی است
برخورد با حساب های بانکی اجاره ای
لبش می‌بوسم و در می‌کشم می
مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
جنگ تجاری چین و آمریکا به جنگ ارزی تبدیل می شود
ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
ادامه>>
قطعات حافظ
نرگست آن کند به شهلائی
