فرهنگ و ادب >> حافظ
غزل منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن غزل شماره 393 حافظ به همراه تفسیر و معنی غزل منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن از حافظ بزرگترین غزل سرای ایران.
غزل شماره 393
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات
بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن
مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست
به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن
به می پرستی از آن نقش خود زدم بر آب
که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن
به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه
کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن
عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس
که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن
ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب
که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن
مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ
که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن
بیل گیتس سرمایه شرکت‌های سازنده واکسن کرونا را تامین می‌کند
قطعه سازان ۸۴ درصد مطالبات خود را دریافت کردند
مالیات سال ۹۸ خودروهای مسافری و باری تعیین شد
خدمات فروش ایران خودرو از روز دوشنبه غیرحضوری ارایه می شود
ون گازسوز از تابستان ۹۹ به بازار عرضه می شود
قطعه سازان ۱۵ درصد از مطالباتشان را دریافت کردند
طرز تهیه سوپ پیاز
طرز تهیه رولت بوقلمون
طرز تهیه کیک آلو سیاه
طرز پخت سوپ نخود فرنگی
طرز تهیه حلوا هویج
ادامه>>ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
روزگاریست که ما را نگران می‌داری
خوش کرد یاوری فلکت روز داوری
دکتر محمد مهدی تقدیری
برخورد با حساب های بانکی اجاره ای
لبش می‌بوسم و در می‌کشم می
مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
جنگ تجاری چین و آمریکا به جنگ ارزی تبدیل می شود
ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
ادامه>>
قطعات حافظ
نرگست آن کند به شهلائی
