دارم صنمی چهره برافروخته ای
وز خرمن دهر دیده بر دوخته ای
او عاشق دیگری و من عاشق او
پروانه صفت سوختهای سوخته ای
ابوسعید فضلالله بن احمد بن محمد بن ابراهیم میهنی (ابوسعید فضلالله بن ابوالخیر احمد) مشهور به شیخ
ابوسعید ابوالخیر (۳۵۷ - ۴۴۰ قمری) عارف و شاعر نامدار ایرانیتبار قرن چهارم و پنجم است.
رباعی دارم صنمی چهره برافروخته ای از سروده های این شاعر بزرگ ایران است.