تیرداد نیوز

کد خبر: ۱۷۲
تاریخ انتشار: ۱۰ تير ۱۳۹۸ - 20:17 - 01 July 2019
غزل مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو غزل شماره 412 حافظ به همراه تفسیر و معنی غزل مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو از حافظ بزرگترین غزل سرای ایران.
غزل شماره 412

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو

جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی

نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو

هلالی شد تنم زین غم که با طغرای ابرویش

که باشد مه که بنماید ز طاق آسمان ابرو

رقیبان غافل و ما را از آن چشم و جبین هر دم

هزاران گونه پیغام است و حاجب در میان ابرو

روان گوشه گیران را جبینش طرفه گلزاریست

که بر طرف سمن زارش همی‌گردد چمان ابرو

دگر حور و پری را کس نگوید با چنین حسنی

که این را این چنین چشم است و آن را آن چنان ابرو

تو کافردل نمی‌بندی نقاب زلف و می‌ترسم

که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو

اگر چه مرغ زیرک بود حافظ در هواداری

به تیر غمزه صیدش کرد چشم آن کمان ابرو



مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
مطالب پیشنهادی
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: