تیرداد نیوز

کد خبر: ۲۸۶
تاریخ انتشار: ۲۱ تير ۱۳۹۸ - 19:47 - 12 July 2019

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم

غزل به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم غزل شماره 354 حافظ به همراه تفسیر و معنی غزل به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم از حافظ بزرگترین غزل سرای ایران.

غزل شماره 354

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم

بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد

مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد

که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل

بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم

جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی

که سلطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست

حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز

که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین

اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد

همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم

مطالب پیشنهادی
ارسال نظر
پیشنهاد روز