نبرد تماشایی دو کهکشان عظیم

این برخورد ِ خشن، ستارگان را از کهکشان‌های میزبانشان بیرون پرتاب کرد، تا یک کمان بین این دو مبارز ایجاد کند. چشم‌اندازهای میدان گسترده‌ از این دو کهکشان، ستون‌های بلندی از ستارگان را نشان می‌دهد که همانند یک مجموعه آنتن به سمت فضا گسترده شده‌اند. در ویدئوی بالا زوم به این کهکشان را می‌توانید مشاهده کنید.

تلسکوپ هابل در سال‌های گذشته چندین‌بار کهکشان‌های آنتن را مورد هدف قرار داده است. تصویر بالا از این کهکشان شامل مشاهدات فروسرخ، مرئی و فرابنفش دوربین میدان گستردۀ هابل ۳ همراه با مشاهدات قبلی هابل است. نشانه‌های هرج و مرج در تصویرِ فوق که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده، به وضوح قابل مشاهده است. ابرهای صورتی و گاز قرمز میزبان ِ درخشش‌های آبی رنگ هستند، یعنی در این مناطق ستارگان جدید شکل گرفته‌اند. رد خطوط غبارآلود تیره که از کهکشان‌های جداگانه بجا مانده، همه چیز را جاروب کرده و بخش‌های گسترده‌ای را مبهم کرده است.

مشاهدات ِ هابل بیش از هزاران خوشۀ ستاره‌ای جوان و درخشان را آشکار کرده که در نتیجۀ این برخورد متولد شده‌اند. الگوهای مارپیچی گسترده که توسط این خوشه‌های ستاره‌ای آبی ِ درخشان ردیابی شده‌، نشانی از فعالیت تولد ستارگان در اثر برخورد میباشد. سرعت ِ فوق‌العادۀ تشکیل ستاره در کهکشان‌های آنتن انفجار ستاره نامیده می‌شود، دوره‌ای که تمام گاز موجود در کهکشان‌ها برای تشکیل ستاره‌ها استفاده می‌شود. در نهایت این دوزخ ستاره‌ای خودش را می‌سوزاند و کهکشان‌ها آرام می‌شوند. هسته‌های کهکشانی با هم ادغام می‌شوند و کهکشان‌هایی که زمانی جدا بودند در یک کهکشان بیضوی بزرگ با هم یکی می‌شوند.

کهکشان‌های آنتن را اخترشناس «ویلیام هرشل» در سال ۱۷۸۵ کشف کرد. آنها حدود ۶۵ میلیون سال نوری از ما فاصله دارند و در صورت فلکی کلاغ واقع شده‌اند که در فصل بهار از نیمکرۀ شمالی بخوبی قابل رویت هستند. این کهکشان‌ها تقریبأ قدری حدود ۱۰.۵ و ۱۱ دارند، بنابراین برای رویت آنها به یک تلسکوپ متوسط تا بزرگ و آسمان‌های تاریک نیاز دارید. حتی با یک تلسکوپ بزرگ، کهکشان‌های آنتن به احتمال زیاد شبیه یک مه کم‌نور دیده می‌شو