چگونه تصمیمات خود را در مدیریت پرواز بهبود ببخشیم

راهکارهای بهبود مدیریت پرواز و هوانوردی

تیرداد نیوز - هنگامی که در نهایت بر فرودهای با باد مقابل تسلط پیدا کردید و یاد گرفتید که چگونه از تمام تجهیزات اویونیک موجود در هواپیمای خود استفاده کنید، آنچه باقی می ماند وظیفه پایان ناپذیر تصمیم گیری خوب است.

فضانورد فرانک بورمن زمانی که گفت: "یک خلبان برتر ، از قضاوت برتر خود برای اجتناب از موقعیت هایی که نیاز به استفاده از مهارت برتر او دارند، استفاده می کند" یک هدف مناسب را پیشنهاد کرد. اداره هوانوردی فدرال امریکا.

FAA ، چند دهه پیش به این موضوع اعتقاد داشت و آنچه را که آنها «تصمیم گیری هوانوردی» می نامند را در تمام بخش های آموزش خلبانان ، از آزمون دانش گرفته تا استانداردهای صدور گواهینامه هواپیما، ادغام کرده است. این موضوع دارای یک فصل در کتاب راهنمای خلبانان دانش هوانوردی آورده شده و یک بخشنامه مشاوره تفصیلی کامل (AC 60-22) به آن اختصاص داده شده است. همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، بسیاری از توصیه های FAA به سرعت به اصطلاحات تخصصی تبدیل می شوند: همچنین از چک لیست PAVE و 5 Ps برای اطلاع رسانی در شیوه های SRM و CRM  که شامل RM و AM هستند، برای حفظ SA و جلوگیری از CFIT استفاده قابل استفاده بوده و شما ایده را دریافت می کنید.

اما بدانیم این همه الفاظ مخفف بیهوده نیست.

دستورالعمل های ذکر در مرجع PHAK
‏( Pilot’s Handbook of Aeronautical Knowledg )حاوی این حقیقت اساسی است: "برخلاف عقیده عمومی، قضاوت خوب را می توان آموزش داد." این خبر عالی است، اما چگونه؟

مرحله 1. حرکات با فرامین دستی که به ما آموزش داده شده است

در زمانی که می توانید کنترل ها را جابجا کنید. آیا می توانید تصمیمات درستی بگیرید؟

برای شروع، باید حقایق ناخوشایند در مورد ذهن انسان و نحوه عملکرد آن را بپذیریم. متأسفانه، حتی یک بررسی گاه به گاه علوم اعصاب روشن می کند که برای بسیاری از ما، تصمیم گیری خوب استثناست و نه قاعده. ذهن ما همیشه علیه ما کار می کند، بنابراین یک پرواز خوب احتمالاً به معنای مبارزه با برخی غرایز بد و عادات است.

کاستی های زیر را حتما در نظر بگیرید.

ما موجودات منطقی نیستیم. انسان خردمند 150٫000 سال پیش برای زنده ماندن در ساوانای آفریقا تکامل یافت - محیطی کاملاً متفاوت از کابین خلبان یک هواپیمای کوچک. این بدان معناست که بیشتر مدل‌های ذهنی آزمایش‌شده ما در 150 نات و 10٫000 فوت خیلی خوب کار نمی‌کنند، بنابراین «احساس درونی» ما همیشه قابل اعتماد نیست.

ما تمایل داریم به جای اینکه بی‌رحمانه حقیقت را دنبال کنیم، به دنبال آرامش باشیم، که ممکن است به ما کمک کند شب‌ها بخوابیم، اما به ما کمک نمی‌کند تا ارزیابی کنیم که آیا آب و هوای آینده واقعا بدتر از پیش‌بینی است یا خیر. فقط کار سختی است که واقعیت ها را با آرامش و بی طرفانه ارزیابی کنید.

ما در قضاوت ریسک، به خصوص ریسک های کوچک یا بزرگ بد هستیم. این در بسیاری از بخش‌های زندگی مدرن آشکار است: ما از نیروگاه‌های هسته‌ای می‌ترسیم، اگرچه زغال‌سنگ انسان‌های بسیار بیشتری را کشته است، و سقوط هواپیما همه توجه را به خود جلب می‌کند در حالی که سالانه ده ها هزار نفر در تصادفات اتومبیل جان خود را از دست می‌دهند. باز هم، این جای تعجب نیست مرد عصر حجر باید نگران رویدادهای نادر اما بالقوه مرگبار باشد. این خرس است یا سایه؟ از نظر تکاملی، بهتر است فرض کنیم که خرس است، اما این بدان معنا نیست که واقعاً چنین است. همانطور که E. O. Wilson به یاد ماندنی نوشت: "ما احساسات پارینه سنگی، نهادهای قرون وسطایی و فناوری خداگونه داریم." او در مورد خلبانان صحبت نمی کرد، اما مطمئناً صدق می کند.

اطلاعات ناقصی داریم. پرواز (و زندگی) شطرنج نیست - متغیرهای بسیار زیادی وجود دارد که نمی‌توان همه گزینه‌های موجود را دانست و احتمالات هر یک را به طور منطقی محاسبه کرد. ما ناگزیر باید بر اساس تکه‌هایی از داده‌ها یا نظرات مغرضانه حدس‌های دقیقی بزنیم. این مشکلی نیست که بتوان آن را حل کرد، فقط یک واقعیت است که باید پذیرفت.

ما از میانبرهای ذهنی خطرناک استفاده می کنیم. به عنوان یک نتیجه از این بیش از حد اطلاعات، ما اکتشافی را برای مرتب کردن سر و صدا و تصمیم گیری در پرواز اتخاذ می کنیم. برخی از اینها خوب هستند (اگر چه درد شدید بد است)، اما بسیاری از آنها خوب نیستند (اگرچه قند همیشه خوب است).

یادمان باشد که در تصمیم گیری ، سوگیری تایید و استدلال انگیزشی بدترین راه های میانبر هستند، زیرا اغلب  ما را به یافتن تنها اطلاعاتی سوق می دهند که احساس خوبی به ما می دهد. این روشی است که شرایط VFR-into-IMC ، بیشتر اوقات اتفاق می افتد: شما روی یک پیش بینی METAR خوب تثبیت می کنید و 20 مورد بد را نادیده می گیرید.

ما تلاش می کنیم تا درد کوتاه مدت را قربانی سود بلندمدت کنیم. هر کسی که تا به حال سعی کرده است به یک رژیم غذایی پایبند باشد، می داند که این چقدر درست است.

گزینه به تعویق انداختن رضایت ، یک پیشرفت نسبتاً جدید در تاریخ بشر است، بنابراین برای تمرکز بر بلندمدت باید کار کرد. هنگامی که ما سعی می کنیم سوخت خود را افزایش دهیم، از ناراحتی کوتاه مدت فرود به قیمت یک فاجعه بالقوه طولانی مدت به شکل تصادف اجتناب می کنیم.

ما داستان می سازیم، مغز ما دوست دارد رویدادها را در یک روایت بگنجاند و شخصیت‌هایی را تعیین کند این گونه است که ما دنیای گیج‌کننده را درک می‌کنیم. متأسفانه، زندگی اغلب بسیار تصادفی است، بنابراین این استدلال ما را به بیراهه می کشاند، زمانی که نقشه ای برای کشف کردن وجود ندارد و تاریخ هیچ قوس ندارد. ما سزاوار آب و هوای خوب نیستیم و ATC نمی خواهد ما را بگیرد، مهم نیست که این داستان چقدر قانع کننده به نظر می رسد.

ما توهم کنترل داریم. یکی دیگر از مکانیسم‌های مقابله با دنیای ترسناک این است که وانمود کنیم که کنترل رویدادها را در دست داریم، حتی اگر احتمالاً در حال حرکت هستیم. به عنوان یک خلبان، نباید تصور کنیم که کنترل آب و هوا یا سیستم های مکانیکی را فقط به این دلیل که به آنها فکر می کنیم، داریم. به عنوان مثال، در حالی که یک چک قبل از پرواز کامل و خوب انجام میدهیم ، سیلندر موتور نمی داند و اهمیت نمیدهد که ما واقعاً این بار را نمی توانیم از عهده خرابی موتور برآییم.

مرحله 2. مغز ناقص خود را مدیریت کنید.

پس از آن آن فهرست افسرده‌کننده کاستی‌های ذهنی، ممکن است به نظر برسد که تصمیم‌گیری خوب در زمینه هوانوردی ناامید کننده بوده و مفید نخواهد بود . اما این به معنای مواجهه غیر منطقی با موارد پیش روست.

نگاهی دقیق به حقایق (هدف ما در اینجا این است) نشان می دهد که می توان انتخاب های هوشمندانه تری داشت.

یکی از چیزهایی که باید در یک شبیه ساز خانگی تمرین کنید، تصمیم گیری است.

تصمیم گیری را تمرین کنید. این کورکورانه آشکار است اما اغلب نادیده گرفته می شود. اگر می خواهید در کاری بهتر شوید، باید تمرین کنید و تصمیم گیری تفاوتی با پیانو یا بسکتبال ندارد.

یک مکان عالی برای شروع این است که یک دفترچه تصمیم‌گیری داشته باشید تا نحوه برخورد شما با انتخاب‌های اصلی را ثبت کنید و سپس میزان موفقیت خود را پیگیری کنید.

این ممکن است احمقانه به نظر برسد، اما اگر آن را یادداشت نکنید، احتمالاً به خودتان دروغ خواهید گفت.

خبر خوب این است که برای انجام این کار لازم نیست هر روز پرواز کنید. می‌توانید پروازی را برنامه‌ریزی کنید، تصمیم بگیرید که چگونه با آن رفتار کنید، سپس شرایط را چند ساعت بعد بررسی کنید تا ببینید چگونه نتیجه می‌شود. یک برنامه iPad یا شبیه ساز پرواز در خانه نیز می تواند کمک کند. آیا تصمیم شما برای رفتن/عدم رفتن درست بود؟

آیا با گذشت زمان بهتر می شوید؟

تا زمانی که پیگیری نکنید، هرگز متوجه نخواهید شد.

نسبت به غریزه درونی خود شک داشته باشید. مانند یک خلبان با آلات دقیق و نشان دهنده های در کابین که باید یاد بگیرد که به انها اعتماد کند، ما نیز باید یاد بگیریم که به واقعیت ها اعتماد کنیم، مهم نیست چقدر ناراحت کننده هستند. خوب است که به حرف دلتان گوش دهید، اما همیشه تایید کنید. همانطور که جولیا گالف در کتاب خود با عنوان "ذهنیت پیشاهنگی" می نویسد، هدف باید این باشد که دنیا را آنطور که واقعاً هست ببینیم، نه آنطور که دوست داریم.

در اینجا دوباره، یک مجله تصمیم می‌تواند کمک کند: اگر متوجه شوید که احساس درونی شما اغلب اشتباه است، ممکن است در آینده فروتن‌تر باشید.

زودتر از موعد تصمیمات بیشتری بگیرید. خلبانان معمولاً قبل از پرواز بسیار منطقی تر هستند، در حالت سکون و 1G ، تا زمانی که در فشار و تحت استرس پروازی هستند. از این طرز فکر مشورتی با استفاده از روش های عملیاتی استاندارد برای از بین بردن شانس تصمیم گیری بد (و عجولانه) استفاده کنید. اگر قبلاً انتخاب شده باشد که مسیرهای چرخشی قبل از فرود در شب ، هرگز مجاز نیستند و همه باندها باید بیشتر از 3000 فوت باشند، تنها کار درست در پرواز اجرای طرح پروازی است.

این وسوسه را از بین می برد، چیزی که خطوط هوایی طی چند دهه گذشته با نتایج خیره کننده بر آن مسلط شده اند.

با تغییر شرایط، همواره آماده به روز رسانی طرح خود باشید. اینکه فقط به این دلیل که قبل از پرواز برنامه ریزی خوبی انجام داده اید به این معنی نیست که نمی توانید و یا نباید واکنش دیگری از خود نشان دهید.

چگونه از تناقض ذاتی اجتناب کنیم؟ 

اول، هرگز در مورد برخی از قوانین اساسی سازش نکنید (به عنوان مثال، همیشه برای یک ساعت پرواز سوخت در هواپیما داشته باشید).

در مرحله دوم ، تعادل را حفظ کنید:

تنها زمانی که حقایق مهم تغییر می کنند، باید برنامه خود را اصلاح کنید، نه از روی هوس. وقتی این مهارت بخوبی انجام و اصلاح شود، تبدیل به یک عادت می شود.

شما همیشه سؤال می‌پرسید، با تردید به اطلاعات نزدیک می‌شوید و در مورد برنامه پشتیبان و جایگزین خود وسواس دارید. همانطور که ماریا پوپووا به زیبایی می نویسد، "به خود اجازه دهید که تجملات ناراحت کننده تغییر عقیده خود را داشته باشید."

نظر دیگری بگیرید، یکی از راه‌هایی که می‌توانید خودتان را مجبور کنید برنامه‌تان را به‌روزرسانی کنید، این است که یک دیدگاه بیرونی داشته باشید، زیرا همه ما به‌طور اجتناب‌ناپذیری خودمحور هستیم.

یک مربی پرواز می تواند گزینه بسیار خوبی باشد، اما تقریباً هر کسی که گواهینامه خلبانی دارد می تواند گزینه خوبی باشد کسی را که به آن اعتماد دارید پیدا کنید و او را به عنوان یک کمک خلبان غیررسمی هواشناسی یا کمک خلبان صادق بخود معرفی کنید.

فقط صحبت در مورد یک تصمیم با شخص دیگری اغلب می تواند ما را از حباب خارج کند.

در مورد آنچه که کنترل می کنید دقیق باشید. هنگامی که با تصمیمات دشوار، به خصوص در پرواز مواجه می شوید، بسیار مهم است که بپذیرید چه کاری می توانید انجام دهید و چه کاری نمی توانید انجام دهید همانطور که یکی از مربیان خوب در پرواز می گفت: "باید از منو سفارش دهید." اگر مولفه باد مقابل 30 نات باشد، هر چقدر هم که بخواهید نمی توانید باد را تغییر دهید. در عوض، روی اقدامات مشخصی که می توانید برای حفظ ایمنی انجام دهید، تمرکز کنید، مانند فرود در فرودگاه دیگری. به همین ترتیب، یکی از اولین سوالاتی که در شرایط اضطراری باید به آن پاسخ داد این نیست که "چی شد و خراب شد ؟" بلکه همچنین اینست که "من هنوز چه کاری می توانم انجام دهم؟"

قوی در بینایی، سبک در جزئیات. این طرز فکر برای پرواز، تجارت، فرزندپروری و بسیاری از بخش های دیگر زندگی کار می کند. این یک یادآوری است که در مورد هدف نهایی خود بسیار واضح باشید (مانند رسیدن به مقصد) و در مورد روش دقیق (پرواز مستقیم، برخاستن در ساعت 4 بعدازظهر، رفتن در ارتفاع 8000 فوتی) کمتر تجویز کننده باشید.

این کار اولویت‌های شما را جلو و در مرکز نگه می‌دارد، در حالی که انعطاف‌پذیری برای واکنش به شرایط در حال تغییر را حفظ می‌کند.

نتیجه :

این نکته در پایان به کلید اصلی تصمیم گیری بهتر اشاره می کند.

یادتان باشد که تلاش برای پیش‌بینی آینده را فراموش کنید (یک کار ناامیدکننده). در عوض، توانایی خود را در واکنش به تغییرات اجتناب ناپذیر بهبود بخشید.

چند قانون مطلق تعیین کنید و یاد بگیرید که به دنبال اطلاعات جدید و تجزیه و تحلیل انتقادی آن باشید.

با تغییر ذهنیت و انعطاف پذیری راحت باشید. در مورد پیگیری پیشرفت خود منضبط باشید.

کار بر روی مهارت تصمیم گیری می تواند بسیار مفید باشد و منجر به اقدامات ایمن تر شود، اما مطمئناً آسان نیست و اینکه بدانید که تفکر برای نمیرین و تصمیم گیری در کار هرگز تمام نمی شود.

نویسنده و گردآورنده حسین منتظریفر

مدرس دانشگاهی و فعال صنعت هوانوردی کشور